Al weer twee weken in Finland

We zijn nu al weer twee weken in Finland, maar nog niet helemaal op de uiteindelijke plaats van bestemming. Gelukkig biedt familie ons onderdak, zodat we niet in een verhuisdoos hoeven te slapen. We hebben al heel wat heen weer gependeld tussen Jan in Espoo en Mummu in Jämsä met diverse tussenstops in Lahti. Jan was twee weken in Boedapest voor zijn werk, dus we hadden een leuk huisje tot onze beschikking, inclusief sauna en internet. Handig om allerlei zaken van een afstand te regelen. We zijn al meerdere keren naar ons huis geweest. Het huis vordert, de open haard zit er in, de keukenapparatuur, de mooie houten vloer met vloerverwarming, binnenkort de brievenbus. We moeten nog maar eens achter de post aan die op het postkantoor van Lahti op ons ligt te wachten. Er moet nog wel het een en ander aan het huis gedaan worden, voordat we half oktober de sleutels krijgen. In de tussentijd heeft de auto al een Fins nummerbord gekregen, hebben we een sofi-nummer, verzekeringen en een bankrekening geregeld en beschikken we over winkelpasjes voor de beide supermarkten in onze wijk. Soms gaat het allemaal erg makkelijk en soms duurt het net ietsje langer...

Nu zijn we weer bij Mummu in Jämsä. Hier beschikken we niet over een internetaansluiting, maar in de bibliotheek kunnen we ook wel internetten. We genieten hier van de schitterende herfstkleuren. 's Avonds in het donker is de esdoorn bijna lichtgevend. De winterjassen die we hier al in de zomer hadden achtergelaten hebben we nog niet nodig gehad.

Eerste dagen in Finland

Sinds maandag zijn we dan in Finland. Vantevoren hadden we al uitgebreide informatie over immigratie gelezen op de website van de gemeente Lahti, dus wij waren goed voorbereid. Ook de adviseurs van Suomi Seura hadden ons verteld dat we ons bij aankomst alleen maar bij de ‘Maistraatti’ hoefden aan te melden als landverhuizer. Bij de 'Maistraatti’ stuurden ze ons echter naar de politie, terwijl we overal hadden gehoord dat je je binnen 3 maanden moest aanmelden. Bij de politie moesten allerlei formulieren worden ingevuld en ons werd ‘het hemd van het lijf gevraagd’. ‘Waar hadden we elkaar ontmoet, wanneer en hoe?’ Uiteraard wist ik dat nog wel na 37 jaar. Dit is toch echt geen schijnhuwelijk! Tja, 35 jaar geleden, toen we wilden gaan trouwen, moest ik volgens de ambtenaar in Apeldoorn niet zo aangebrand zijn. Toen was er ook nog een heel gedoe voor nodig omdat wij nog een bewijs moesten hebben dat IK ongehuwd was, voordat Poppe het bewijs kreeg dat hij ongehuwd was. Met het document in het Fins en een Fins woordenboek hebben we dat toen kunnen aantonen.

Vervelender was dat we weer terug naar de auto moesten om andere gegevens te halen, die in een map onder twee zware koffers lagen. Het was nog maar de vraag of daarna weer alles paste in onze overvolle auto. Maar ach de hemel is blauw en de wolken wit, dus wij laten ons zeker niet uit het veld slaan door wat bureaucratie!

Vertrek naar Finland

Zaterdag 8 september vertrekken we naar Finland. Met de boot vanuit Travemünde in Duitsland komen we dan maandagochtend in Helsinki aan.
Hier geniet Poppe zijn galgenmaal in Voerendaal, een half uur voor het vertrek.