Boekenbeurs in Lahti

Gisteren hebben we een bezoekje gebracht aan de 2e Boekenbeurs in Lahti. Dat was meteen een kans om een paar bekende Finnen in levende lijve te zien.
De beurs werd geopend door de voorzitter van de Eduskunta (het Finse Parlement), Sauli Niinistö (kokoomus), zelf ook schrijver van enkele boeken. Niinistö maakt volgens de peilingen grote kans om in 2012 president van Finland te worden, als mevr. Halonen (sdp) haar tweede en laatste termijn van zes jaar heeft volgemaakt.
Natuurlijk was ook de burgemeester (kaupunginjohtaja = stadsdirecteur) van Lahti aanwezig, en minstens twee bekende parlementsleden uit Lahti. De ene was Jouko Skinnari (sdp), en de andere Tuija Nurmi (kokoomus). Als er beelden op de televisie zijn vanuit de Eduskunta is de heer Skinnari heel vaak te zien. Hij zit daar op een vaste strategische plaats; de camera's kunnen hem bijna niet missen. Bovendien is hij een van de parlementsleden die in 2008 bij bijna alle 722 stemmingen aanwezig is geweest. Mevr. Nurmi heeft maar 21% van de stemmingen bijgewoond, en was daarmee het meest afwezige kamerlid in 2008, wat haar ook weer de nodige publiciteit heeft opgeleverd.

Verder zagen en hoorden we de bijna 70-jarige componist Kaj Chydenius (foto), bekend van songs als Sinua, sinua rakastan (Van jou hou ik).
En natuurlijk waren er ook veel schrijvers. En boeken. Alleen viel het aantal uitgevers en het aantal boeken mij wat tegen. Aan de boekenbeurs was ook een antiekbeurs gekoppeld. Een slimme zet om het aantal bezoekers te vergroten, want de jonge boekenbeurs van Lahti moet zijn plaats te midden van de andere stuk of 10 boekenbeurzen in Finland nog bewijzen. En daar sloeg Ulla haar slag. Zij kocht een paar tweedehandsboeken, o.a. Pessi ja Illusia, een sprookje van Yrjö Kokko uit 1944, en Vänrikki Stoolin tarinat (de vertellingen van vaandrig Staal) van Johan Ludvig Runeberg, uit het Zweeds vertaald door Otto Manninen (in de verte nog een beetje familie).

Met de koppen tegen elkaar

Dat gebeurde gisteren in de kwartfinale voor de Finse voetbalbeker tussen HJK uit Helsinki en FC Lahti. Die wedstrijd was aangekondigd als de strijd tussen de koning (Litmanen, FC Lahti, 38 jaar) en de tsaar (Valeri Popovitsj, HJK, ook 38 jaar. Hij speelde in 2000 een halfjaar bij SC Heerenveen).
In de 23e minuut botsten de oudjes met de koppen tegen elkaar bij een hoekschop. Litmanen verliet meteen het veld, en Popovitsj bij het einde van de eerste helft.
De schade schijnt mee te vallen. Litmanen zou aanstaande zaterdag toch kunnen meespelen tegen Wales. Oh ja, FC Lahti verloor na strafschoppen (7-5).

De bons krijgen

In het Fins klinkt het allemaal misschien iets vriendelijker dan in het Nederlands, maar de gevolgen zijn hetzelfde. We doelen op de "economische crisis", in het Fins lama. Veel werknemers krijgen nu te maken met werktijdverkorting, in het Fins heet dat lomautus (loma = vakantie!). Ook worden veel werknemers ontslagen. Ontslaan heet in het Fins sanoa irti of irtisanoa, letterlijk "los zeggen", wat toch iets aardiger klinkt.
Gelukkig heeft de Finse regering eind januari een elvytyspaketti (reanimatie-pakket) opgesteld. In Nederland is men op dit moment nog niet zo ver.

Nog twee Finse uitdrukkingen die met ontslag te maken hebben. Als voetbaltrainers, managers e.d. worden ontslagen lezen we in de krant dat zij "de schoen kregen" (saada kenkää) of gewoon een "trap" (saada potkut). In het Engels schijnt het niet om een schoen, maar om een laars te gaan ("to get the boot"). Uiteraard alleen figuurlijk bedoeld. De laatste tijd hebben we ook enkele letterlijke toepassingen gezien, zoals o.a. ex-president Bush kan beamen.

IJshockey en zomervakantie

"Met zomervakantie sturen". Kent u die uitdrukking?
Deze maand zijn in Finland al 4 ijshockeyteams met zomervakantie (kesälomalle) gestuurd. Die uitdrukking viel me vorig jaar maart al op, en nu kom ik haar weer tegen. Van de 14 teams uit de Finse kampioenscompetitie zijn er dus nog 10 in de strijd: 8 teams spelen de play-offs voor het kampioenschap en 2 teams de playouts om degradatie.
De Pelicans uit Lahti maken nog steeds een kans op het kampioenschap. Daartoe moeten ze in de volgende ronde zien te winnen van de Blues uit Espoo.

De ijshockeycompetitie begon hier al half september en eindigt half april. De kampioen heeft dan minstens 70 en maximaal 82 wedstijden gespeeld:
** Eerst 58 wedstrijden in de Runkosarja (rompserie). De 14 teams ontmoeten elkaar 4 keer (totaal 13x4 = 52 wedstrijden. Bovendien speelt - heel vreemd - elk team binnen een groep van 7 teams nog eens eenmaal tegen de andere teams uit die groep: dus 6 wedstrijden. De nummers 1 tot en met 6 uit de Runkosarja zijn geplaatst voor de volgende ronde. De nummers 7 tot en met 10 spelen de playoffs (max. 3 wedstrijden) voor plaatsing bij de laatste 8, terwijl de nummers 11 tot en met 14 spelen voor de playouts (1 team moet degraderen).
** De Pelicans waren negende in de Runkosarja, maar wisten zich in 3 wedstrijden te plaatsen voor de laatste 8 door te winnen van de nummer 8 uit de Runkosarja, Ilves uit Tampere.
** De kwartfinales, halve finales en de finale gaan over minimaal 4 en maximaal 7 wedstrijden. In deze fase speelt de aanstaande kampioen dus nog minimaal 12 en maximaal 21 wedstrijden.

De strijd om degradatie gaat nu tussen de nummers 11 en 12 van de Runkosarja. De nummers 13 en 14 hebben het vege lijf kunnen redden via de playouts, en genieten - net als de nummers 7 en 8 - alvast van hun zomervakantie.

Finland - Nederland

In Fin-E-Zine, de nieuwsbrief van de Finland-site, stond onlangs een interview met Job Dragtsma, de Nederlandse trainer van de huidige Finse voetbalkampioen FC Inter uit Turku. Hem werd gevraagd om 3 grote verschillen en 3 grote overeenkomsten tussen Finland en Nederland te noemen.

Als 3 grote verschillen noemde hij:

* De Fin is in eerste instantie introverter dan de Nederlander.

* In Finland is veel meer ruimte dan in Nederland, en daardoor zijn er geen files (Héérlijk!).

* Er is hier meer respect voor de ander, waarden en normen (merkbaar op straat, in winkels, overal).

Drie overeenkomsten zijn:

* Finnen en Nederlanders zijn beiden sportief.

* De maatschappij is beide landen goed georganiseerd.

* Finnen en Nederlanders houden beiden van koffie.

Een kleine toevoeging mijnerzijds: het respect voor de ander gaat zelfs zover dat men elkaar op straat niet groet; men "ziet" elkaar gewoon niet. Dat geldt zelfs in het bos. Maar als ik daar een eenzame wandelaar tegenkom en hem of haar groet, wordt mijn groet meestal wel vriendelijk beantwoord.

Litmanen: alweer

Onze krant (Etelä-Suomen Sanomat, kortaf ESS, ook wel Etlari) had vanmorgen twee berichten over Litmanen op de voorpagina.
In de linkerkolom stond het bericht dat Litmanen zich gisteren weer heeft gemeld op de training van FC Lahti. Waarschijnlijk om zijn conditie op peil te houden voor de interland van Finland tegen Wales op 28 maart in Cardiff (voorronde WK). En morgen speelt Litmanen mee in de bekerwedstrijd van FC Lahti tegen JJK uit Jyväskylä. Over zijn verdere toekomstplannen is niets bekend. (Men durft hem daarover ook niets te vragen.)
In de rechterkolom werd gemeld dat het plan voor een standbeeld van Litmanen op de lange baan is geschoven, enerzijds omdat het benodigde geld nog lang niet binnen is, anderzijds vanwege de negatieve publiciteit.
Wij beloven dat wij op deze plaats pas weer iets over Litmanen zullen berichten als hij bekend maakt te zullen stoppen met voetballen, of als zijn standbeeld wordt onthuld.