En wat doen onze kuiten pijn! We hebben heel wat kilometers in ons eigen huis afgelegd, trap op en af. We dachten in de loop van de jaren voldoende ervaring te hebben opgebouwd met het bouwen van Lundiakasten. Ook het werkplan (verdeling dozen en andere spullen per kamer) was, op papier, zo vernuftig. Maar waarom waren bepaalde onderdelen, zoals plinten van kasten en doosjes met schroeven, bijna altijd onder een stapel andere spullen? Uiteindelijk hebben we alles wel teruggevonden.
Inmiddels zijn alle kasten al goed gevuld, maar veel spullen, boeken enz. liggen nog niet op de goede plaats. Verder zijn in Finland alle ruimten standaard voorzien van inbouwkasten. Het is dan ook een raadsel hoe onze spullen zich onderweg lijken te hebben vermeerderd, want deze kasten zijn ook goed gevuld. De keuken heeft 16 laden en 18 kastdeurtjes. Anna heeft daar alles een logische plek gegeven, maar we kennen elkaars logica nog niet. Maar het bed (230 cm) past en de deur kan ook nog open en dicht! We hebben in drie dagen al drie varianten voor de opstelling van de meubels in de woonkamer uitgeprobeerd.
 |
| Nieuwe huis |
De vloerverwarming doet het prima (zelfs iets te goed, 22 graden), maar het warme water heeft nog niet de gewenste temperatuur (nu max. 28 graden). Samen met de werklui turen we naar alle klokjes, metertjes, computers in de technische ruimte. Beloofd is dat deze aanloopproblemen binnen een paar dagen zijn opgelost. Ook hebben we nog geen kabelaansluiting, en dus nog geen televisie en internet. Maar dat komt ook snel voor mekaar, zeggen ze. Wel hebben we al post en de krant in de eigen brievenbus gekregen. Het wordt hier al helemaal “gezellig”.
We hebben al de eerste sneeuw gehad, maar die is weer gesmolten. Sommige Finnen – ook ‘de’ Fin bestaat namelijk niet – lopen er al lekker warmpjes bij, en wekken de indruk dat het al 20 graden vriest, terwijl het rond het vriespunt is, en er geen wind staat. Wij, in onze “hertfstkleding”, hebben het nog niet koud gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten