Beppe

Vandaag precies 100 jaar geleden werd mijn moeder ("mem"), Antina Postma, geboren, elf dagen na mijn vader. Vanaf het moment waarop ze oma werd (1967) noemden wij haar "beppe".
Wat voor moeder was ze? Precies zoals een moeder moet zijn: lief en zorgzaam. Ze lette erop dat we er schoon bij liepen. Ze was voor ons (maar ook voor anderen) een vraagbaak en wist overal raad op. Als onze spullen weer eens zoek waren, wist zij wel waar die lagen. Wat was het gezellig als we eens ziek thuis van school waren (op de divan in de voorkamer, met stapels Donald Duck en De Spiegel onder het bed).
Soms vond ik haar wel eens lastig. Zo moest ik een bepaalde periode eerst thuiskomen uit de lagere school om een krentenbol te eten en een beker melk te drinken (ik was toen nogal mager), voordat ik met mijn vriendjes mocht gaan voetballen. Dat ging dus van mijn zuivere speeltijd af.
Misschien was mijn moeder wel te bescheiden; ze plaatste zichzelf nooit op de voorgrond.
Ze overleed in 1991.