Signalen uit het vaderland

Inmiddels wonen we alweer meer dan 2 jaar in Finland, en we voelen ons nog steeds Nederlander. Hoe zou een allochtoon ooit zijn vaderland kunnen vergeten? We blijven dus gevoelig voor signalen uit het vaderland. Opvallend hoeveel producten uit Nederland te koop zijn in Lahti. We noemen een paar voorbeelden: Jonagold-appels, Conference-peren, radijsjes, paprika, tomaten, Frico-kaas, spullen van Euroshopper (zoals speculaas, maar geen Fries roggebrood meer), planten en struiken, en spullen van Curver en Brabantia.
We hebben ons wel afgeleerd om achter elk oranje T-shirt of muts een Nederlander te vermoeden. Maar laatst zagen we in de haven van Lahti een boot uit Kuopio liggen met de aanduiding “Pikmeer kruiser”. Dat zoeken we natuurlijk even op op internet. Jawel, gebouwd in Grou, Friesland.
We kijken nauwelijks meer naar Nederlandse TV-programma’s via Uitzending gemist. Minder leuke of interessante series dan vorig jaar? We luisteren des te meer naar Radio 4 via de internetradio. Alleen, die radioreclame! Waarom moet daarin vaak zo geschreeuwd worden? En weg met die stomme belspelletjes onder het eten, zoals Nootschieten, waarbij het de kunst is om uit een muziekfragment van anderhalve seconde de componist en het exacte werk te herkennen. Altijd weer dezelfde bellers, onder wie vaak ene Kees, die net zo lijzig praat als een vroegere collega (en mij dus weer aan het werk doet denken). Gelukkig weet Kees nooit het goede antwoord.