Up above en down under

Een lekker zonnetje, een paar graden boven het vriespunt. Dus niets weerhield ons om vandaag weer eens een flinke wandeling te maken. Wel was het uitkijken, omdat hier en daar op de wandelpaden een flinke ijslaag lag. We gingen een kijkje nemen bij het meer op zo'n 2 kilometer van ons huis vandaan, het Vesijärvi bij Mukkulan kartano (het landhuis van Mukkula).
Het was puur genieten vanaf de pier van Mukkula. We keken vandaar uit over het bevroren meer, en zagen hier en daar vissers, hengelend door een gat geboord door het ijs. Ook mensen die zich op het meer voortbewogen op een potkukelkka (een stepslee). [NIET: ketkupolkka, zoals een Nederlandse aanbieder ze noemt]. Geen schaatsers; daarvoor is het ijs te ruw. In het speciaal voor de liefhebbers gemaakt wak dichtbij de pier nam een vrouw een duik in het ijskoude water. Kinderen van 6, 8 jaar sjeesden met hoge snelheid op hun sleetjes vanaf een heuvel over meer dan 50 meter naar beneden. Zouden Nederlandse kinderen dat wel durven, vroegen wij ons af.

Ons internetgedrag wordt momenteel erg bepaald door Anna, onze dochter, die nu voor 7 weken in Nieuw-Zeeland verblijft. Gezien het tijdsverschil (voor ons 11 uur) checken we voor het slapen gaan nog even of ze al iets te melden heeft (zij is dan net opgestaan). En 's morgens is het eerste wat we doen het checken of zij haar weblog http://annag73.blogspot.com/ al heeft bijgewerkt en of ze een e-mail heeft gestuurd. Op dit moment verblijft Anna in Christchurch, samen met een reisgezelschap, dat over twee dagen naar Nederland terugkeert. Anna blijft nog ruim twee weken langer "down under".