Dag van de Finse taal

Vandaag wapperen in Finland de vlaggen ter ere van de dag van Mikael Agricola en de Finse taal.
Mikael Agricola, geboren rond 1510 en overleden op 9 april 1557, wordt beschouwd als de grondlegger van de geschreven Finse taal. Hij vertaalde het Nieuwe Testament en de Psalmen in het Fins en schreef o.a. een ABC-boek voor het onderwijs. Het aantal van hem bewaarde bladzijden bedraagt ca. 2400.


Over Finse taal gesproken. Deze week had ik de laatste van twaalf lessen van de vervolgcursus Fins. Jammer dat ik bij deze vervolgcursus niemand meer terugzag van de eerste cursus uit begin 2009. Wel was Kirsi, onze juf, er weer.
Bij deze cursus waren we met zijn tienen, acht dames en twee heren. De dames, van 17 tot zo’n 45 jaar oud, kwamen uit Rusland (2), Azerbeidzjan, Oekraïne, Kazachstan, de Filipijnen, China en de Verenigde Staten. Mijn mannelijke collega kwam uit China.
De cursus was steeds op woensdagavond van half zes tot 8 uur, een “onmogelijke tijd”, zo onder het eten. Wat een wonder dat ik iedere woensdag om een uur of 4 riep: “Ik heb geen zin”. Waarop mijn eega antwoordde met “Dat weet ik nou wel. Ga toch maar.” En dus ging ik maar weer, door de sneeuw en de kou en over de gladde wegen.
De cursus heeft voor mij zeker nut gehad, door al die schrijf-, luister- en discussieoefeningen gericht op de praktijk van alle dag. Zo heb ik een dialoog moeten schrijven voor een baas van een lunchroom en een meisje dat daar graag wil komen werken. En ook de Finse grammatica heeft voor mij weer wat minder geheimen. Vroeger zou ik genoegen met kromme zinnen als “me menemme kerrokseen 31”, maar nu wil ik graag voluit zeggen en desnoods schrijven “me menemme kolmanteenkymmenenteenensimmäiseen kerrokseen.” (we gaan naar de 31e verdieping). In Nederland noemen ze dat dan de 30e verdieping. Gelukkig maar dat er niet zulke hoge gebouwen bestaan in Finland.